Yasam Stili Degisikligi, “Green” Olmak ve Moderen Yasama Dair…
Written on March 25, 2009 by alitor
Bu hafta, arabalarimizdan birini geri veriyoruz.
Yillar once Meg’in isi nedeni ile gectigimiz iki arabali yasam, bu Cumartesi sona eriyor.
Moderen hayatin kolayliklarina — hele California gibi araba cennetinde — alistigimiz bir surecte bu karar aslinda bizim icin buyuk bir degisiklik, hem pratik olarak hem de felsefi olarak.
Tabii birden fazla faktor rol oynadi bu kararimizda — benzin fiyatlari, genel harcamalari kesme, park olayi, karbon footprint’ini azaltma, vs. Ancak ikimiz de aslinda epey heyecanliyiz bu self-imposed degisiklige.
Bu isi — ise tren ve otobusle gidip gelmeyi — on on bir sene once Oracle’da calisirken denemistim. O aralar da trafik cok kotulesmeye baslamisti. Bir kac ay sonra tamamen birakmistim, cunku trenler saatte bir geciyordu, otobusle eve gelmek tren kadar uzun suruyordu. Toplam evden ise git gel gunde dort saate variyordu. 45 dakikalik trafikle bogusma, 2 saatlik yola degmeye baslamisti. O yuzden arabaya geri dondum.
Simdi ise olay epey ilerlemis. Amerika’nin en green sehri olmakla ovunen San Francisco, bu otobus/tramway/tren isini gelistirmisler.
Hersey oncelikle bir transit website ile basliyor. Orada A noktasindan B noktasina gitmek istiyorum diyorsunuz, size dort bes ayri kombine metodlar sunuyor, “uc dakika yuru, su numarali otobuse bin, oradan suraya transfer et, vs”. Eger o otobusu kacirirsan bir sonraki otobus yedi dakika sonra var diyor.
Bu sabah ilk toplu tasima sistemine attim kendimi, hem deney hem de gercekten bu isi becerebilecek miyiz diye. Sabah sekizde ofiste olmam gerekiyordu. Website’tan aldim koordinatlari. F tramwayi 5:48am, oradan 30 no’lu otobus. 206 no’lu tren, oradan bedava shuttle.
Sabahin koru tabii fazla kalabalik ve trafik olmadan her tasit dakikasi dakikasina geldi. Hatta son otobus erken vardi istasyona.
Tren son derece medeni, Avrupa’yi aratmayan cinsten (fakat wireless olayi yok daha).
Kapidan kapiya bir bucuk saatin altinda vardim ofise, yuruyus dahil. Rush hour ayni yol araba ile en az 50 dakika surerdi. Yani yarim saat daha fazla yol, minus stres ve benzin, etc.
I was actually impressed.
On sene sonra, daha cok tren var (her on bes dakika), bazilari expres. Otobus ve tramway’lar vaktinde gelip gidiyorlar. Fiyatlar artmis, ama yine de gunluk benzin, sigorta, park ve diger araba tamir harcamalarini dusunurseniz cok daha ucuz.
Ve herseyden onemlisi her tasit dolu idi. Harcama kisma olsun, green’lik olsun, bugun sasirtici derecede insan var toplu tasima sisteminde.
Biraz bana bundan dort sene once bir proje icin Londra’ya geldigimde Chelsea-Watford arasi tren-otobus-taksi macerami animsatti bu arada. Sabah karanligi, cok guzel kokmayan otobusler, vs, vs.
Bakalim, bu isi yasam bicimize uydurabilecek miyiz, yoksa bir ay icinde yeni bir araba icin dealer dealer dolasip otomativ endustrisine yardimda bulunacak miyiz.
Simdilik gonlumuz tek arabali kalma yonunde…8^)
If you enjoyed this post Subscribe to our feed
Cheers. Scooter düşüdün mü?