Dondurulasi anlar
Written on May 13, 2009 by ozan
Dunku “oglumu okula birakmak” temasi ile devam edersek..
Bizi okula goturen ozel arabanin icinde once neseli idi, sonra sessizlesti.
Benim aklimda da bir suru sey bir yandan, gogsumdeki Blackberry.. Diger yandan da sadece elini tutup, o ani yasama istegi.
Sanki anlamis gibi bir an dondu ve sadece gulumsedi.
_________
Sonra artik sinifina birakmadan onceki an.. Okul kapisinin acilmasini bekliyoruz. Tek, tuk baba olmak uzere diger veliler ve cocuklari da var.
Bir ana bana yanagini yapistirdi.. Ve benim cekmeme de izin vermeden oyle kalakaldi.
________
Babam arada isi misi bir yana koyup, benle “kirlara” kacarmis. ;)
Ben de haftada bir, iki haftada bir oglumla okula giderek baslayabilirim.
O kadar cok satir arasi var ki aslinda. ;)
Essiz bag.
Gunaydin.
If you enjoyed this post Subscribe to our feed
