Antoine… Lidya.. Yasam..
Written on February 23, 2010 by ozan
Benim oglanin su yasina dek “en iyi arkadasi” malum.
Parkta tanistilar.. Tanisma, o tanisma o gun, bugun.
Benimki daha “rockstar,” Antoine daha bagli, kirilgan takiliyor.. Ama takip ediyorum ki aralarindaki bag baska.
Dun partinin basinda annesi de geldi .. Nihayet Ingilizce konusmaya baslamis bir Fransiz ;) o kadar icten, oglanlarin arkadasligindan o kadar memnun oldugunu soyledi ki.. ben de “Antoine bizim evimizin de parcasi” dedim.. Adeta zaman dilimi, kendi anne babamlarla yer degistirdim. ;)
Animator George liderliginde, cocuklarin cigliklar attigi bir dogumgunu yasandi.. Ilk patirti sonrasi masalara gecildi.. Benimki gidip, orada oturmak istemedi once..
Bunun uzerine, Antoine kendi tabagini alip, benimkinin yanina geldi.. Koltuga yanina ilisti.. Deniz de sakinlesti.. Ve tabii benim de icim gitti :)
“Crony”ligin ilk kanitlari. 4 yasinda bile.
Togi’mi ozledim o an.. Hatta Lille tren yolu “sen seversin” diye bana bir rose actirtan Fuad’i dusundurttu. ;)
Sonra yine bir Parkta buldugumuz :), ilk “kiz arkadasimiz” Yunanli Lidya da geldi bizimkilerin yanina.. Benim best friends ya da yuva arkadaslari yaninda, Deniz parktan iki yakinina da sahip cikti yani. Kanatlar. ;)
Parti bittiginde giderlerken, Lidya bana da gelip canim canim sarildi.. Dadilara bakarsan, babasina da “Deniz’in babasi daha yakisikli!” gibi seyler soylemis zaten. :)
Kendi yuva, hadi bilemedin ilkokul dogumgunu partilerimi; kendi Antoine ve Lidya’larimi hatirliyorum.
Tutunuyorum daha da fazla yasama.
If you enjoyed this post Subscribe to our feed
