Gece gece aci haber.. Sevgili Beni Han’i kaybetmisiz.. Nur icinde yatsin..
Written on November 8, 2010 by ozan
Bu sanirim ilk (ve Allah cok cok cok gec benzerlerini gostersin, keske son olabilse) faal esintiler uyesi vefati.
Yegeni Tugrul’u da uye yapmami rica etmisti hatirliyorum aramiza.. O Tugrul, sevgili Ural’a haber vermis.. Ural da hemen bana ulasti.
Sunlari yazarken bile Beni seyrediyor ya da okuyor gibi geliyor.
Cok zamandir aramizda degildi.. Iyi degildi.. Biliyorduk.. Hissediyorduk.. Belki, cok muhtemel “kurtulmus,” rahatlamistir.
Ama acisi buyuk.
Beni, bana dayimin bir dusunce platformuna uye oldugundan ulasti.
Bizden daha ileride yasiyla, avukatligiyla, derin tarih bilgisiyle icimizde yer etti.
O at yarisi sevgisiyle!
Bir Veliefendi esintiler bulusmasi, onu gorebilmek, catlak profesor saclarini, sigarasini, zekasini canli yasayabilmek ayricaligimdir.
Hep okuttu kendini.. Klavyesi ya da sistemler ya da baska nedenlerle okumasi cok cok zor hale gelse de.
Memleketine duskundu. Ankara’sina bagliydi.
Karamsardi gelecegimizden.. Ama insallah izin vermeyecegiz kaygilarina.
Kimse yazmazken GS’ina sahip cikar; en mert Fener’i tebrik edebilirdi.
Bizdendi.. Esintiler uzerinden bizle yasamayi secmis ve sevmisti.
Deniz ve Zeynep dogdugunda.. Ama ozellikle daha saglikliyken, Deniz dogdugunda cok cok guzel ozel seyler yazdi bana.
“Doktor” olsun istedi Deniz. “Buyuk adam” olacagina inandi.
Bunlari bilemiyorum; ama onun icin de “iyi adam” olacak insallah.
Sevgili Beni ablamiz.. Teyzemiz.. Seni unutmayacagiz.
Tugrul, buraya mezarliginin yerini ulastirabilirse tum esintilerce cicegimizi birakmak isteriz.
Topragin bol olsun.
Merak etme. Biz kaya gibi buradayiz. Sen anladin.
Allah rahmet eylesin.
Basin sagolsun esintiler.
If you enjoyed this post Subscribe to our feed