Hayatimda en etkilendigim, en unutamadigim 3 son film sahnesi…

Written on January 10, 2011 by ozan

Birden garip bir ruh haline girdim!… Keyifli keyifli bir dans yarismasi izliyordum.. Bol bol “Issiz Adam” gecince, son sahnesine baktim.. O pattt sarilmasi beni cok etkilemistir , bilirsiniz.

Oradan iste baslik aklima takildi..

Zamani olanlariniza, gece gece ya da sabah sabah icinden geleceklere..

Biri Peter Weir’in Gelibolu’sunun sonu.. Dayim goturmustu.. Kemal Sunallar sonrasi, ilkokulda? gordugum ilk “gercek” film… “Run like a leopard” mi der sonunda… Ve savasa yenik duser.. Mel Gibson yetisemez. Can dostu vurulur.. Tum otobus konusamamistim.

Yine Peter Weir’dan, “Dead Poets Society,” son sahne.. O Captain, my Captain.. Omrum boyu, haksizliklara ne zaman direnmeye karar versem..

Ve Tunc Basaran’dan Ucurtmayi Vurmasinlar.. Kadinlar hapishanesi.. Cocuk Baris’i (oynayan aktor bir Ozan!) sevindiren ucurtmayi tam vuracaklarken, gardiyan tam vuracak iken.! … Kadikoy’de bir zemin sinemasi ne kadar, ne kadar cok agladim.. En son o 1999 sinemasi mi o kadar uzun agladim?

Ve teknoloji boyle anlar ne kadar guzel ki uc link’i de asagiya koyuyorum.

http://www.youtube.com/watch?v=41XrRMqfsZ0 (Gelibolu)

http://www.youtube.com/watch?v=s8UL_9R_W-Y (Dead Poets Society)

http://www.youtube.com/watch?v=FmFQKVxTvqc (Ucurtmayi Vurmasinlar)

Posted in Genel, Güncel, Yaşam & Sanat

If you enjoyed this post Subscribe to our feed