Gozlerin dolu dolu oldugu an…
Written on September 30, 2011 by ozan
Deniz’in okulunun “harvest reading” gunu.
Tum okul toplaniyorlar.
Onlerinde biz veliler.
O canim uniformasi ile binadan iceri girdi.. Gozleriyle bizi aradigini gordum.
Gozleri beni buldugunda, o karsilikli hissetiklerimiz.. Bana el sallamaya baslamasi.
Sinif arkadaslari ilk konusmayi, arkadasi Julian ile Deniz’in yapmasini istemisler.
Bir kursuye cikti.
Tum okul, veliler seyrederken heyecanlanmadan tane tane mikrofonla konustu.
Uc gundur hasta..
Oksurmedi.
En sonda arkadasiyla beraber, “daha az olanagi olanlara yardim istedi.. Ve Tanriya yemeklerimiz icin tesekkur”..
Bitirdiginde, herkes alkislarken, kursuden gozleriyle yine beni aradi ve buldu..
O an kahkahalar atarak alkisladim ama su an yazarken bile gozlerim dolu dolu, tuylerim diken diken.
Sukur.
If you enjoyed this post Subscribe to our feed
