Yilin son Pazar’i 2012′e bakis..
Written on January 2, 2013 by ozan
.. Diye bir baslik attim mi, eskiden daha uzun, uzun yazardim.
Bu beni aslinda ilk temama getiriyor.. Ama feyzbook’ta, ama yuz yuze duydugum seylerden biri siyasi konularda daha az yazmam ya da daha “dengeli” yazmam vb.
Belki daha az “bindirmem”
Bu biraz da hem bindirilecek, hem ovulecek seylerin olagelmesinden.. Ama “siyaset” otesi, insan yazageldikce, yazmayi sevdikce, bazi seyleri de icine atiyor.
En yakinin yuzune soylemeyi tercih ediyor.. Ya da sevdigim platform olsa da su twitter, hicbir seyi 140 karaktere indirgemek istemiyor! ;)
Cocuklarim hakkinda yazmayi, mahrem bulmadigim yerlerde ailemi de “okurlarim,” dostlarim onu buyutmeyi seviyorum.
2012′nin bana en guzel hatirasi da yine bu oldu.. Hele sonlarina dogru birbirleriyle de daha konusur hale gelmeleri, kendi dunyalarini kurmalari, oynamalari, sohbet etmeleri..
(4 sene oncesiyle alakasi olmasa da) Annecigimin yaz sonu saglik meseleleri yasamasi, babamin ona verdigi omuz; bu yili ozelinde en “zor” yapan anlardi.. “Uzakta” olma hissi ve yasama devam etmek.. Ama cok sukur, o acidan da simdi “cok daha iyiyiz.”
Dunya siyasi ekonomisi diye genelledigimde, zaten her gun yaziyorum .. “Avrupa bu Ocak batar” diye genellenilen yilin basindan, insanlarin Avrupa konusmadigi sonuna geldik. Tarihi bir Merkel/Draghi basarisi.. Su gun Amerikan butcesi diye korksak ve simdi de herkesin yapici olmasi bana ters olsa da, daha iyi buyuyecegiz gibi dunyaca.
Turkiye desen.. Onu da her gun yaziyorum.. Bir yandan disaridan da on senedir takdir edilen gelismeler guzel.. Ama ODTU’su otesi artan ve hep var olan gerilim; muhafazakarlasmanin kaniksanmasi; milliyetciligin Kurt “insanlarimizda da” iyice yayilmasi (Rusen Cakir satirlari son gunlerde) bazi seyleri hala cok “bicak sirti” kiliyor.
Fener.. Cok birlesmisken, birseyleri basarmisken, “Alex” ile cok kirdi. Hemen onarilmaz o.. Bir gecis donemi bu. Ve aslinda “beyaz sayfa”nin da kimlerle acilacagini herkes iyi kotu biliyor.. Beklemedeyiz.
Isimde “terfi”ler oldu cok sukur.. Sevdigim ulkelere (Guney Afrikaydi, din kardeslerimdi), ulkeme “is” ve yeni musteriler nedeniyle de gider oldum.. Ailemden uzakta, en yakin dostlarim Istanbul’da iken yasamanin “uzen” yanlari da var; ama global makronun tam anlamiyla ortasinda yasamayi, kelimenin anlami o ki, seviyorum.
Londra ile Paris/Fransa arasi aslinda su an gezegenin beni cagirdigi yer. Bati “dusse” de. Belki de simdilik kader.
Az yazacagim dedim; yine uzar gider.. Venedik bir omur anisi idi.. Karim, Palio ile en guzel 40 dokunusunu yapti.. Cennet ile ailecek bitirmemiz de yakisti..
Sonbaharda kaybettiklerim, topraga verdiklerim surdu..
Roger, gozumun onu Wimbledon sampiyonu olarak yine yere dustugunde, yine 3 yil “satmadan” beklemenin hazzini yasadim.
Canim ailemle ilerliyorum.
Aslinda buraya paylasiyorsam; herbirimizden birseyler tasiyarak, alarak.
Gunaydin.
Guzel Pazarlar..
If you enjoyed this post Subscribe to our feed
