Perspektif… Bugun zor bir gundu.. Deniz’in kaybettigimiz :(( sinif arkadasi Michael’in anma torenindeydik. “Imagine” ve gozler.
Written on October 8, 2015 by ozan
Adi, Mikhail diye okunuyor.
Astim krizi ile kaybettik Agustos… evet, bu devir… Londra’da hastanede.
Yazin, ailesine saygimdan, icimden oyle geldiginden, paylasmamistim sanirim.
Deniz’lerin senesinin, satranc sampiyonu idi. Gercek anlamda “kind,” iyi bir cocuktu.
Yahudi oldugu halde, okula yakin kilisede yapildi.
Arkadaslari sarkilar soylediler. Onu andilar.
Uzatmayacagim.
Iki an var… Birincisi, gozlerimle oglumu aradim.. Ogretmeninin yaninda mi, nerede diye..
Bir an, daha toren baslamadan goz goze geldik.
Onun da bizi “aradigini” fark ettim.
Ingilizcedeki tam anlamiyla, “we locked our eyes to each other.”
Orada onu icime sokmak istedim. Ve uzaktan sarildim.
Cok iyi biliyorum. O duyguyu aldi.
“Baba is always alongside me.”
“Alongside.”
Bir de, torenin sonu.
Mikhail’in en sevdigi sarkiyi soylememiz icin ayaga kalkmamizi istediler.
“Imagine.”
The John Lennon song.
Yillar oncesine gittim… Keyifli bir Cuma aksami yemegi. Basak’in bir arkadasinin (simdi tarih olmus!) filozof sevgilisi, bu sarki ile dalga gecmisti.
“Cynic” ve skeptic oldugundan.
Karakterim disi birsey yapmis ve o aksam, cocuga cok karsi cikmamistim.
Tum kilise, gozler yasli, 9 yasinda kaybettigimiz Mikhail’in en sevdigi sarkiyi soylerken…
O tip insanlara karsi, -hicbir zaman- sessiz kalmayacagima, kucuk Kasparov Mikhail’imize soz verdim.
Cikista da ogluma cok siki sarildim.
“Count your age by friends, not years. Count your life by smiles, not tears.”
_John Lennon
Nur icinde yat, sevgili Michael Uriely.
If you enjoyed this post Subscribe to our feed
