Canim anneannecigimi kaybettik.
Written on June 30, 2017 by ozan
Canim anneannecigimi kaybettik.
Son aylari daha cok aci cekiyordu. Insallah huzura kavustu.
Ben hayatta “iyiligi” onemserim. Nimet Sultan, benim cocukken gercekten “melek” gibi gordugum bir insandi. Belki hayatimda bildigim en “iyi” insan.
Tum sulaleyi adeta tasidi. “Dedeler” nesli en son onu yitirdim.
Cok anlattim. Universitede herbir Pazartesi sabahi bana mektup yazdi. Fenerimizli gazete kupurleri ile. Aramizda oyle olumsuz bir bag vardi. “Eternal.”
Benim omrum boyu da o bag yasayacak. Torunlarinin cocuklarini mutlu, bilincli, huzurlu gordu. Cok sukur.
Rahat uyu canim ananem. Toros’una da kavus.
Senin icin de herseyi omuzlayacagim.
O mektuplarimizdaki “masumiyet” bana emanet.
Seni seviyorum.
If you enjoyed this post Subscribe to our feed
