“Balkaya!”
Written on December 29, 2024 by admin
Posted by mobile phone:
Canım Anneciğim
Dönüş yolu.
İçimde sana hem Deniz, hem Zeynep ile uğramanın huzuru.
Deniz’e, “yanına bir taş al istersen” dedim.
Toprağı, tam bileğine sürtmeyi tercih etti.
Benim de yüreğime dokundu.
Kızım ile senin onu gerçekten ne kadar sevdiğini konuştuk.
Onu nasıl “farklı” bir yere koyduğunu…
Sonra; sonra…
Levent’e doğru yürüdüm bir gün. İşim vardı.
Tam, bir zamanlar, camcı Balkaya’nın tabelasının olduğu yerde gülümsedim.
Balkaya ismini de babam hatırlattı.
Sana hararetli hararetli bir şeyler anlatarak altından yürüyordum.
“Çokca çocuk” olmalıyım.
Lise, üniversite yaşları.
Elimdeki kar topunu atıp, tabelada bir delik yaratmıştım.
Ödedik adamcağıza parasını. Ama çok da güldük sonra.
Gurbeti arar, “Balkaya” derdin.
Patlatırdık kahkahaları.
Tam o kaldırımdan yürürken, yine ruhuma dokundun.
“Hep yanımdasın”dan kastim de bu.
Bu yılbaşı… 00:00:05 gibi sen aramadan, ben sana sarılacağım zaten.
Babamı ve Zeren’i arayacağım
Başak, Deniz, Zeynep… Sintoş, Zizou.
Beraberiz, benim Canım Anneciğim.
If you enjoyed this post Subscribe to our feed
