Kanepede uzanmis dusunurken..

Written on January 2, 2008 by ozan

Sabah huzuruyla..

Sarisin kivircik karsimda Baby TV seyrederken..

Duvarlarimizda daha da cok resim olsun isterim.. Benim de yavas yavas uyanan merakimla.. Sarap gibi ;) Babam ve karimi dusundugumde olacak da..

35 sonrasi, arada daha cok klasik muzigi sete, ipod’a koyup “su, sudur” diye anlamak isterdim.. Babam ve cocuklugum da dusunuldugunde olmaliydi da.. Ama herseye her zaman zaman kalmiyor.

Kitaplari hic birakmadim.. Benim altidan ondokuzam sonrasi kitap okumak cok zor.. Ama pes etmedim.. Hikmet’cim, sira sana geliyor ;)

35′ten arkaya baktigimda duvarlar, resimler, calip calmayan muzikler derken yine dostlara gitti aklim..

Iste o konuda hic “pismanligim” yok.. Sadece sukur.. Her gunu, her dakikasi, bazen her sms’i doya, doya emekle yaratilmis guclu dostluklar. Sahici.

Sukur.

Posted in Güncel, Yaşam & Sanat