Hikmet Hukumenoglu’nun Bovary Rezan’ina ithaf..

Written on February 18, 2008 by ozan

Sevgili Hikmet’in nihayet bitirdigim ikinci romaninin kalbinde bu kadin var.. Daha ilk bolumden bana o Bovary’i ilk okudugumdaki yaramaz duyguyu cagristirmisken kendisi de tanisiverdi zaten..

Hikmet’in Kucuk Yalanlar Dunyasini esas okuma zaman dilimi niyetim Noel tatili idi.. Olmadi.. Insan cocukla tatile cikti mi, “Tarihi Yargiliyorum” adli bir kitap otesine gidemiyormus.. Sonra da aksamlari vakit ayirmaya calisma, yer yer romanci ile karakterleri tartismak..

Kismet bir kar yolculugu macerasinaymis.. Kendime bas basa kalinca akti gitti roman..

Dort ya da bes tane ana karakteri var diyebilirim.. Ama ben de en yer eden “radyo piyesleri ile hayati ogrenen” Rezan.. Yayinevi boyle tanimlamis kadini.. Ama biraz haksizlik.. O hayal dunyasi icinde bambaska bir Rezan uyandiriveriyor.

Hikmet bizim Hikmet oldugundan ben de bizim devir romani ve bizim devir sokaklari bekliyordum.. Oyle olmadi.. Taaa mutareke yillari Istanbul’una, sonra da Cumhuriyetin ilk kurulus sancilarina gittik.

Ki sancili bir arastirma, ozenli bir hazirlanma gerektirmis olmali.

3 karakter kendi bakis acilarindan anlatiyor oykuyu bize.. Yer geliyor, ayni olayi iki farkli bakis acisindan dinliyoruz.

Hikmet romanin merkezindeki macerayi “dunyanin ilk finansal balonu” diye anlatmis bana.. Bir guzel, deger zor bicilir lale sogani pesinde kosturma.. Bizim dort, bes kahramanimizi bir turlu Istanbul’da da bulusturan bu lale avi: Semper Augustus.

Romanin gidisatindan cok ipucu vermek istemiyorum.. En sevdigim Rezan’in icindeki o bastiramadigi Bovary ile bogusmasi ve tum Istanbullularin o yillarda nasil bir degisimden gectiklerini dusundurmesi oldu.. Bugunku tartismalarimizda dahi elbette o yillarda bir “fircada” degisen yasam sekillerinin izleri var..

Baba-ogul sancilari, bizdeki devlet-birey-memur iliskisi, Batiya olan cekingen hayranligimizin her an bir saldirganliga donusebilmesi.. Bunlari da icten ice islemis Hikmet..

Kurgu denildiginde benim icin bunu soylemek elbette bir iltifattir ki Orhan Pamuk esintileri de vardi.

Emegine saglik.. Tanidigim bir arkadasimin eserini, adim adim bazi karakterlerle ilgili bir iki satir esprili yazisarak okumak ayri bir tatti.

Bazen gercek ile yalan, hayal ic ice girdi.

Son satirina dek de surprizler bitmedi.

Rezan’i ozleyecegim.

Iyi haftalar.

Gunaydin.

Posted in Yaşam & Sanat

If you enjoyed this post Subscribe to our feed