Hayatimda hicbir sportif olay oncesi bu kadar heyecan ve sevinc hissetmedim.
Written on April 8, 2008 by ozan
Gunaydin.
Nihayet, bugune de uyanabildik.
Ne herhangi bir lig sampiyonlugu macimiz ya da onemli, gergin derbimiz.. Ne Brezilya ile oynadigimiz Dunya Kupasi yari finali oncesi.. Ne de Michael Jordan’inkiler gibi herhangi bir tuttugum yabanci takimin hayati maclari oncesi..
Bu heyecani ilk kez duyuyorum.
Benim icin anlami, ironisi buyuk.. Cunku Fenerbahce omrunun en gorkemli, buyuk sinavina benim her gun yurudugum sokaklarda cikacak.. Cogunlukla “oylesine” girip, mac seyrettigim stadinda.. Hatta malum birkez uzerinde de oynadigim zemininde..
Biraz da o yuzden “normal” bir Chelsea macina gittigimdeki koltuklarda oturmak istedim. Belki, bu bile “meant to be.”
Ali Babalarin tahminleri ya da uzatmalar benim de kafama yatmiyor degil.. Maalesef illa ki geri dusebilecegimizi saniyorum.. Mac 2-0 olursa, beni hatirlayim dedim Anglesea’ye.. “Hala 1 gol yeter.”
Bir yandan da sevinc var ama.. Allah korusun, Allah korusun, 3 ya da 4-0 da yenilsek, tum ekibe helal olsun. Gercekten kaybedecek hicbir seyimiz yok.
Yolculugun guzelligi bu kadar dunyanin dikkatini cekerek, nazar degmesin hicbir saha disi kavgaya, lince vb. karisarak, adimizi kirletmeden, tum Guney Amerika kitasini da “takimimiz” dedirterek basarilmasi.
Bundan buyuk sevinc, kivanc olur mu?
Simdi bugun yine cok zor gececek.
En sevdiklerinizi dusunun.. Ya da bu Fener tutkusunda en deger verdiklerinizi.. Onlardan guc alin. Guc biriktirelim.
Anne, anane ve Aliye Teyze’min hayir dualarini alacagim.
Opecegim oglumun, lacivert pabucu da yine avucumun icinde girecek o stadyumdan iceri.
Belki en uygunu, bu hayatimin macinda yanimda da karim oturuyor olacak.
Artik.. Hersey hazir.
Buraya, su gune, Mahalleme dek nasil geldik, nasil bitirdiysek..
Kalpler beraber:
Haydi cocuklar.. Haydi Alex’cigim.
YASA FENERBAHCE!
If you enjoyed this post Subscribe to our feed
