Soyle bir geceyi o golleri atan insana sarilarak bitirebilmek..
Written on June 16, 2008 by ozan
Sagolsun Tuncay, bizi o sevince ortak etti..
Hakikaten guzel bir otelde, sehir disinda, ulkemize yakisir ortamda hazirlaniyorlar.
Rahatlama, basarma, Mucize ve bayram havasi vardi.
Once Milli Takima ozel ayrilmis bolume ve odasina vb aldi.. Koridorda yururken karsimiza Beloz cikti.. “Ozan abi.. Emre ile tanis” ..
Dan da dannnn. Dana dann dannn ;)
Sahitler Utku, Kangal, Hamsim..
Zafer gecesi.. Yaninda kardesin Tuncay.. Sanirim o da Tuncay’in bahsetmesinden benim Fenerlilik dereceme hakimdi..
Hafiften Evren-Ozal arasi vari bir tansiyon sezdim. Karsilikli gulumsedim.. Neyse, cektim, optum.. Sirtina vurup, “aramiza hosgeldin ama hakkini ver” cektim.. Ne yapacaksin? ;) :(
Sonra futbolcularin yemek yedigi bolume gectik.. UEFA sorumlulariyla sular seller gibi konusan Beloz ve Nihat..
Ama bunlara gelmeden benim icin gecenin highlight ani.. Tuncay falan tanistirmadan, daha Turk ahcinin etlerine dahi bakmadan..
Nihat’a dogru yurudum.. Kendimce o sirada gonlumden kopan birseyler soyledim.. Finlandiya macinda seneler once arkamdan geldiginden beri duygulanmis.. Sanirim duygulandi.. Sarildik.. Bir memlekete o duyguyu vermis adama, sarilarak tesekkur edebilmek omur anisi idi.
Sonra Tuncay ve Lazla oturdugumuz masaya Hamit geldi. Hakikaten seker herif.. Bizden herif.. Bayernli herif..
Bu maceraya bizimle baslamis Baran’a da en azindan NYC’den Tuncay’in sesini duyurduk.. Ve otelde hala senlik havasi varken evlerimize, otellerimize dagildik..
Taksiye binmeden de Tuncay’a, diger hersey bir yana o son 15 dakikadaki eforu ve o otelde yasadiklarimiz icin iki uc cift soz..
Simdi de cocuklar gibi hafif, yine coook kisa ama coook mutlu uyku.
Babalar gunumuz kutlu olsun!
Iyi geceler.
If you enjoyed this post Subscribe to our feed
