“Slumdog”: Yumusatilmis, sekerli, beni daha az ilgilendiren ulkenin “City of God” filmi.
Written on January 19, 2009 by ozan
Ama “City of God” damar bir filmdi.
“Feel good” gibi bir derdi, ya da sonunda “kiss me Cemal” diye bir cumle ile bitecek “ask hikayesi” merkezi yoktu.
Sulama, yumusatma, Batiya biz “emerging marketlerin” durumuna gosterirken, pop corn’lastirma emarelerinden de uzakti.
Iyi film, hos film.
Bu Ingilizler ile Hint kulturu cok bir evin hanimi ile kadini ic iceligindedir. Gariptir zaten.
Fikir fena degil.. Iste Kenan Isik yarismasina, onlarin Armutlusundan bir cocuk katiliyor.
Her soruyu bilirken hikayesini dinliyorsunuz.
Musluman diye oldurulen bir annesi, “haydut, it” bir abisi var.. Kendi iyi yurekli.
Bir zamanlar camurlar, boklar icinde buyudugu gecekondular ustune de simdi Thomas Friedman’in kicimin “world is flat” dunyasindan gecekondular dikilmis.
( World is Flat Hindistan dusu de bu ekonomik kriz yerle bir olmak uzere de kapa parantez)
Gelir farkliliklari ucurumu, toplumu kemirmis yolsuzluklar falan hissettiriliyor..
Ama diyorum ya; hep bir sekerli, yumusatilmis.. Anlayan anladi beni.
Uzaga gitmeye gerek yok.
Nuri Bilge Ceylan, yanibasinizda “yalniz memleketler” uzerine, Dogu uzerine, konusulamayanlar uzerine neler neler yapiyor..
Bir Cuma daha bir hype edilen filme daha burun kivirmak istemezdim ama.
Oscar da alsa durum budur benim kantar.
If you enjoyed this post Subscribe to our feed
