Bu sefer bilemedim sevgili Nuri Bilge Ceylan.. Soylemediklerinde de ayri dustuk sanirim.
Written on January 23, 2009 by ozan
“Uc Maymun”dan, hikayenin kadini yasak askina “kaderimsin” demeye basladiginda koptum sanki.
Unlu ve agir ask lafidir su “kaderimsin.”
Ici ya cok doludur. Ya klisedir.
Bu kez karar veremiyoruz ki.
Cunku cok sozunu ettigimiz Nuri Bilge Ceylan “konusmadan anlatilanlari” sirasi, bizim kadin birdenbire oglu icin birseyler isteyen insandan, gayet siradan oportunist bir siyasetcinin ayaklarina kapanan tipe donuyor.
Tamam, o hayattan cekip cikarsin istiyor.
Belki herif kocasi gibi hoyratca sevismiyordu?
Belki kadin kendisini kandiriyor..
Ama beraber iki kelimelerini bile duymayinca, o uctan oburune nasil geceyim?
Bu isin genel elestiri kismi.
Esintiler ozeli, sevgili Sinan’a saygimi arttirdi.. Bugun beni daha da meraka ittigini soyledigim bu film elestirisine aynen katiliyorum.
Zaten ben de ayni seyi vurguluyorum yukarida.
Uzak’in “yabancilasmasinda” tek kelime konusmadan hissettirilenlere tamam.
Ama bu senaryoda bazi seyler fazla doldurulmamis kalinca film de dustu.
Yoksa, o son sahnedeki teras.. Kadinin yuzune dusen karanlik.. Oglanin suratindaki git geller, cok Turk paranoyalar, kendi kendini sorgulamalar olaganustu.
Ama bizim topraklar, oralar o kadar sert ki, ekmek bicagina baktiginda yuzde 90 keserdi zaten adami. :(
Ve annesine de maalesef daha sert vurabilirdi, “orospulugu” icin. Oyle gordugu icin.
Ve Bilge Ceylan, Cannes’lara bizim memleketle ilgili fazla karamsar duygu hali mesaji gondermis.
Siyasetci sucunu soforune atar. Filmin sonunda sofor de kahvesinin en garibanina yigar.
Yani o kadar fakir ve caresiziz ki, her tutunamayan daha da tutunamayan bulabilir.
Tamam ama bunlara vicdani ile “hayir” diyecekler de var hala bu memlekette.
Guzel cekilmis, yer yer cok iyi oynanmisti.
Ama “uc maymun”a ben cok katilip, akip, gidemedim.
Iyi geceler.
If you enjoyed this post Subscribe to our feed
