Nihayet icime sinen bir Cuma aksami filmi: Benjamin Button..
Written on February 9, 2009 by ozan
David Fincher (evet, Fight Club) elinde Oscar’i bu sene gercekten hak eden film bu olmus.
City of God for a touch cheesily happy people Slumdog yerine.
Bir kere, Fitzgerald’in fikri cok iyi fikir.
Dusunsenize, “seksen yasinda tipiyle” doguyorsunuz.
Alti aylik halinizle ama seksen yasinda oluyorsunuz.
Cate Blanchett zaten karimi canlandirmasini isteyecegim :) derecede iyi aktris.
Filmin merkezi de o.. Cunku filmi inandirici bir ask hikayesi yapan onun drami, coskusu ve sonra huzunu, vefasi, kulfeti..
Yer, yer filme haksizlik yaptirtanlar Eric Roth’un fazla Forrest Gump, fazla guney, fazla gospel senaryosu..
Bir de su Brangeline touches.. Illa New Orleans olacak, Katrina dokunmasi niye vb?
(Julia Ormond’a bile vefa var ki tipim degildir ama severim, Nazim’cim kulaklarin cinlasin! :))
Brad, yaslandikca gercek yasamda St.Tropez’de takilan hali gibi salinmaya basliyor..
Blanchett duruyor, duruyor ve bir sahne, “just look at u. U are just perfect!” cekiyor.
Sinema yikildi. ;)
Noksanlari ve senaryo Gump zorlamalarina ragmen, bu hikayeyi, teknolojinin aktorler yuzunde, vucudunda kusursuz kullanilmasini, ask hikayesinin, cocuk sevgisinin ve anneye bagin kanima dokunmasini sevdim.
Iyi film. Onemli yonetmen.
Odullendirilmeli.
Ama tabii odullendirilmeyecek… ve Slumdog’a gidecek gibi anlasiliyor!
If you enjoyed this post Subscribe to our feed
