Ciktik oradan.. Tam bes yildir INANARAK, VEREREK bu his icin yuruyordum ben!
Written on March 5, 2008 by ozan
Fenerbahceli gibi yuruyerek girdim o stadyumdan iceri.
Dimdik sirtim.
Isil isil gozlerim.
Hem de boyle bir macla.
Ilk on dakika icin neden korkuyorsak olduktan sonra..
Iki misli olduktan sonra..
80′de Deivid ile yarilacagiz dedikten sonra..
Devre arasi “olacak bu is” mesajini cektikten sonra..
Toros dedem Ibrahim Bulut icin ciktik!
Ozan Korman Tarman gibi soke, soke, hak ede, hak ede, daha iyi olan oldugumuz icin ciktik.
Macin ikinci yarisinin ilk saniyesinden, son penaltinin son saniyesine dek ilk aldigimiz pabuclarindan, lacivert pabuclarindan birini kokladigim..
Deniz Korman Tarman gibi ciktik!
Belki bugun ucagimi da onun pabucu dusurmemisti.
Sutu gibi tertemiz.. Kokusu gibi .. Mis gibi..
Epeydir aglamamistim.
Ilk sahaya ciktiklarinda gozlerim doldu.. Wederson ilk penalti icin topu aldiginda aglamaya basladim. Tuttum.
Ve sonunda, nihayet, Ali Kerim ile Eren’e sarilmis, tammm onumde tum yedeklerimiz varken hungur hungur agladim.
Bu aksam, benim icin de basardilar!
Ben de basardim!
Bizler de basardik!
Tum Turkiye’ye sevgiyle..
Toros ve Deniz’i icin ciktik.
“O maclara Fenerbahce’yi tutarak gittiginde haz alacaksin.”
YASA FENERBAHCE!
