Aslanlarım benim…gurur duydum.
Written on December 9, 2007 by orhanomay
belki biraz duygusallık da var işin içersinde. 5 sene sonra tekrar gidilen derby deplasmanı, bizzat orada olmam la beraber. pek gurur duyulabilecek bir futbol olmasa bile yine yeniden ayni skorlar ile geri donerken kadikoyden
ben gurur duydum mucadelelerine. Yillardir Kadikoy’de Jardel yedekleme gunlerinden beri illa yenecegim diye kadroda sacmalik yapan hocalarin pisliklerini temizlemeye calisan aslanlar ile gurur duydum.
Bilek guresi denk guclerin guresidir.
Bu isi ya denklestirmek icin caba gosterirsin ya da gücsüzduk orta saham delikdi yerine “benim aklim delikti”dersin.
Bu isin bir dogrusu var. O da boyle bir deplasmanda tecrubenin borusu oter. Tum turkiye serkan oynamamali derken sen hala sabri ortada topal yedekte serkan ilerde cikarirsan boyle köskös gene geri donersin.
Futbolcu ne yapsin?
Futbolcu mactan 1 saat sonra, o berbat sabri mesela, haldun ile tribunlere geldiginde yerin dibine girmis agliyordu…
Hepsini kucakliyorum. Hepsi gencecik yaslarinda sanki bir deney tahtasiymis gibi ortaya yem gibi atilip saskin bir sekilde mucadele ettiler.
ve “Lincoln zaten berbatti oynasa ne olurdu ki” lafi nasil yalnis! Lincoln’un kotu olup olmamasi sorun degil ki, rakip yıldızlarla dolu iken senin en buyuk yıldız adayın kotu ise , en buyuk eksigin net odur. bir yıldız alma hakkın vardı aldın…ve oynamıyor…o zaman eksiksin iste , o zaman oynayanini sakatlanmayanini alacaktin…
rakip yapmasi gerekeni gayat basit bi sekilde yapti
tum oyuncularim da ellerinden geleni veya zaten gelemeyecek olani gosterdiler.
yillardir kadikoy fantezisi deniyen hocalara kalli de katilinca sonuc gene ayni iste…
bu kadro ile bu yonetim ile bu rakibin bu kadrosuna karsilik ilk yariyi 1 puan onde bitirip lider bitirirsek hersey ragmen cok buyuk basari..
basimiz dik yolumuza devam
