This is a Premium Blog

Yasamin rastgeleligi, ABD’nin silah saplantisi…

Written on November 9, 2007 by alitor

Uzun uzun yazmak istemiyor canim bugun. Ama yine de esintilerde paylasmak istedim.

Bizim meslekte musteri, diger her endustride oldugu gibi cok onemli. Hele hele iyi iliski kurduklariniz bir baska. Son dort senedir Atlanta’da oturup calisan Pam diye harika bir musterimiz vardi. Bizim yazilimi calistigi sirketine aldiran ve dort senedir her firsatta bizimle beraber omuz omuza calisan, bize referans olan ve hic bir musteri konferanslarimizi kacirmayan dunya tatlisi bir kadindi Pam. Kirk dokuz yasinda oyle bir hayata asilmisligi vardi ki hepimizi kendine cekivermisti: parasutle atlar, bisikletle kayalara tirmanir, ata biner, daglara cikar, ne bileyim yapmak istedigimiz ama hep imrenmekle kaldigimiz seyleri o sanki birer birer yapardi. Sonra bizlere de anlatip dururdu.

Daha gecen ay beraberdik yine Pam ile Princeton’da bir konferansta. Koca bir gunu beraber konusarak, tartisarak gecirmistik. Ne zaman Avrupa’da bulusacagimizi konusuyorduk.

Dun sabah ise geldigimde kisa ama aci bir e-mail vardi kutumda. Onun sirketinden calistiklarina yazilmis ve bizim sirkete iletilmis bir e-mail: I am deeply saddened to tell you that Pam Spencer was killed last night. We do not know any of the facts at this time. This is an unbelievable tragedy.

Dondum kaldim ekran basinda. Inanamadim. Sabahin ilerleyen saatlerinde midemde, bogazimda bir dugum. Onu taniyanlar ofisime gelip ayni tepkiyi gosterdiler. Daha fazla bilgi edinmeye calistik, bir sey cikmadi.

Bu sabah yan ofiste calisan cocuk bana Atlanta’nin yerel bir gazetesinden son haberi gosterdi internette: “Man slays girlfriend, attempts suicide; survives”

Son iki senedir beraber yasadigi boyfriend’i, gectigimiz gece evde bir tartisma sonrasi tabancasini cekmis, onu kafasindan vurarak oldurmus. Sonra kendine kursun sikmis, fakat bir sekilde yaralanarak hastaneye kaldirilmis.

Midem bulandi. Tiksindim. O tartisma anini gozumun onune getirmemeye calistim, olmadi. Bu guzelim hayat dolu insanin bir anda, bir serserinin kursununa kurban gitmesini aklim almadi, alamadi. Bu rastgeleligi, sacmaliga ofkelenmeden edemedim.

Belki o gece evde silah olmasaydi gozu donmus adam baska bir sekilde amacina ulasabilirdi. Ama yine de.

Bu ulkenin silah saplantisi polemigine girmenin anlami yok. Ama yasamin bu anlamsiz yonu, rastgeleligine tepki vermemek elde degil.

If you enjoyed this post Subscribe to our feed

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.