Karpuz pazarı
Written on June 28, 2009 by orhanomay
Alkolsüz ama uykusuz geçen bir gecenin arkasından sabah kalktım balkonu çiçekleri yıkadım. 6 gündür yerde duran karpuza, üşendiğim karpuza şöyle bir baktım.
Kocaklayıp masanın üstündeki gazetelerin tam ortasına yatırdım. Elde laser bıçak.
Sanıyorum baba ocağından ayrılana kadar hayatımda çekirdekli karpuz nedir bilmezdim. Eşsiz Bayramoğlu’nun yaz günlerinde babam neredeyse her akşam karpuz keser çekirdeklerini tek tek ve evet tek tek ayıklar buzdolabında soğutur, biz yemek boyunca sayıklar, ve mangalda köfte pirzola sonrası babam karpuzu sofraya getirirdi.
“Göbeğe bak Orhan göbeğe bak”
Dışarda da çocuksu bir şımarıkla “aa bunda çekirdekler var” diye yemezdim.
Karpuzu ayıklamak oldukça zahmetli bi iş. Bi defa neresinden nasıl keseceğini bileceksin, çekirdeklerini ayıklarken karpuzu rezil etmeyeceksin, göbeği itina ile çıkarıp sıra dilimlere geldiğinde kabuğun ne yeşilini keseceksin ne de karpuzun kendisini kabukta bırakacaksın.
28 Haziran 2009, benim babam 1935’den bu yana tam 74 yıl yaşamış. Ve hayatının en zor aylarını bu kış atlatıp şimdi Bodrum’un güzelliğinde yeni hayatına gülümsüyor.
Sabah aradım, çok duygulu şeyer söylemek istedim söyleyemedim. Fazla yemek yeme sıcağa çıkma diye kapattım. Karpuz kestiğimi bile söyleyemedim.
Çekirdekleri bıçakla tek tek ayıklarken, bugün bu karpuzu kesmek kadar yemenin de zor olacağını biliyordum.
Fotoğraf: Canon EOS 450D, AV, sandalyede tek ayak hafif eğilip, geniş açı sigma lens.
