“KOKUN BURNUMDA”
Televizyon odasında, Kelime Oyunu gibi bir program seyrediliyor
Annem artık yatmaya yakın
“Bir şey söylüyor,” dediler.
Uzandım ona doğru
“Ozan; çok teşekkür ederim” dedi.
Boynuna sarıldım.
“Sırf op kokla diye geldim” dedim. Öylece de kaldım.
Uyumadan önce de, Mukaddes ile beraber şunu dediğini duyduk.
“Kokun, burnumda.”
İyi ki geldim.
♥️🙏🏻🧿
Wimbledon, ruhuma cok iyi gelen bir yer.
Dostlarimizla kulupte bulusmaya gittigimde, yaninda en mutlu oldugum karimi da birakip, kortlarin arasina daldim yine.
Arkamizdan gorevliler geldi!
“Dogru durust” tenis oynayamiyorum
Bunun tenis ya da sporla da direkt ilgisi yok.
Oraya gittigimde, 7-8 yasindaki cocuk ben; tum bir yasam seruveni, siyah beyaz TV, Borg, sonra Steffi, tabii ki Roger, hepsi baglaniveriyor.
Omrumun cesitli izlerini, bir arada toplayan ender mekanlardan biri
Siniftan, spordan bagimsiz.
Soyunma odalarindan, duvarlarina “ev”
Mutluydum.
Sukur 🙏🏻🧿
Posted by mobile phone:
EL. OMUZ.
Yaz sabahinin ilk isiklari odamiza vuruyordu.
Canim kizim, usulca yanimiza sokuldu.
Varligi dahi, insanin kaygilarini, uzuntulerini, ustunden gelemediklerini yeniveriyor.
Annesine sarildi. Hem uyku, hem sevgi.
Derken omuzumda, o hala ufak elini hissettim. Parmaklarini
Canim kizim, omrunun ilk gunu oldugu gibi, parmaklarimi sikti.
Bir iki gun ileri saralim.
Bitez sahili, aksam yemegimize yuruyoruz.
Tipki benim cocuklugumda oldugu gibi.
Deniz, yine hararetle “Fantasy League” oyununu anlatiyor.
Gecen sene, benim “son giris saatini unutma” telkinlerimle, kazandi.
Simdi ana konu!
“Michael Jordan gibi 3 peat yapacagim.. sonra ara verip, donecegim”
Dayanamadan, espri yaptim… “Jordan’in birakma sebebi, babasinin olumu idi!!”
Teenager oglum oyle her an sevgisini belli etmez.
Kolunu omzuma atti. Saglam saglam sarildi.
“Sana bir sey olmaz”
Zeynep’in parmagi, Deniz’imin kolu
Hepsinin mimari canim Basak’im
Sevginin koku.
Iyi ki varsin, birtanem
HATİCE ABLAM. O GÜLÜMSEYEN YÜZÜ
Aklım anneciğimde, Küçük Evimize girdim.
Hastane için çıkmadan, bir kendime gelmeye.
Siyah beyaz deniz resmimiz altında fotoğrafını gördüm ve vuruldum!
(Babam koymuştur)
O eşsiz kahkahası ile bana bakıyordu, Hatice Ablam.
Vuruldum ve o fotoğrafta kalakaldım!
Lise yazlarıma denk geldi, Hatice Ablam’la tanışmam.. Yalıçıftlik’lerden gelmesine; içten, insanı içine çeken gülümsemesine hep çekildim.
Gurbet başladı. Daha az gelebildim. Ama bağımız hiç zayıflamadı.
Aliye Teyzem hislerinin yaza açılan penceresi idi belki.
Beni hep dikkatli dikkatli dinledi. Umürsadı. Gönülden sevdiğini hissettirdi.
Uzaklarda olduğum, kendi ailemizdeki hastalıklarla boğuştuğumuz bir ara duydum sanırım.
Hatice Abla’mı, bir kazada kaybetmiştik. Korkarım, bir arabanın çarpması ile.
Veda bile edemedim.
Son bir “Hatçe Ablaaa” diye bağıramadım yüzüne.
Daima içimde taşıyacağım.
Bir gülümseme, bir kahkaha, bir fotoğraf… Yerinize mihlayıverir sizi.
Son güne dek, o fotoğrafı “yanınızda” taşıyacağınızı hissedersiniz!
Bugun son bolumunu seyrettik, Seinfeld’in.
Aylar, mevsimler boyunca ailemi gece salonda birlestirdi 🙏🏻
Hepsinin bu kadar cekilecegini dusunmemistim.
Zor gunumuz, en guzel gunumuz hep kahkahalarla bitti..
Son bir iki dakikasi icimi adeta hem
huzun, hem mutluluk basti 🙏🏻
Cok bilinir zaten; son bolum biraz anti-climax..
Tum onemli karakterleri geri getirmeleri guzel; kacinilmaz.. (Soup Nazi, Yev Kassem)
Hepsinin Paris’te birlesebilmesi; Elaine’in “hep seni sevdim” demesi..
Ama Boston’da degil, NYC’de bitmeli idi bu is.
Ve tabii “hapis” ehh..
Ama yillaarrr sonra “lockdown” dendiginde; Hepimiz Seinfeld de diyecegiz!
Sevgili van Basten.
BBC1’in “Deity” muamelesi hosuma gitti. Yakisti.
Kitabini tanitti.
28 yasinda biraktirtan tekmelere ve acilara ragmen, “o era futbolu daha gercek idi” dedi.
Su an en begendigi 9 numara, Lewandowski 👍
VAR yorumu dogru: “Buyuk yanlislari duzeltsin diye getirdik.. Kol alti kili milimetrik ofsaytlari biraksinlar.”
Dion guzel soru sordu: “Herkesin O golu taklit etmeye calismasi nasil bir his?
Ve
En zirvesinde MvB su an hangi PL takimi santrforu olmak isterdi?”
Cok siyasi cevap verse de, ilk United dedi 😉
Cok aci cekmis, psikolojik sorunlar da yasamis biri
Random bir Cumartesi sabahi, mutlu gulumser gormek beni mutlu etti.
6-7 saatlik bir kar rotari sag olsun, Cenevre Havaalani beraber resmimiz dahi var 🙏🏻
Ve Cuneyt’im sag olsun, imzali anisi. 🧿
Benim hayatimda gordugum en iyi takimin, uzak ara en iyi futbolcusu idi. (Milan 88-89)
Love Forever.
Posted by mobile phone:
Selcuk Amcam, oldum olasi bize kitaplarini gonderir, cok zarif satirlariyla okumaya davet eder.(Ardindan quiz de yapacagim diye de sakalasirdi!)“Ayrilik Cesmesi Sokagi,” Ziya Bey ile Artvin Taner’in hikayesi.Ama sadece onlarin oykusu olmaktan ote; Cenevre’den Uskudar sokaklarina, Savsat’a bir bilgilendirme turu.Anlattigi yerler, hele benim de bildigim yoreler olursa, gezmek dolasmak otesi “ruhunu” kaptigini anliyorsunuz.Sondaki surprizi ben de onden sezdim. O bakis acisiyla da okumaya basladim.“Bir insanin anavatani cocuklugudur”Ve“Dunyanin en zor isi kisinin kendisini bilmesidir.”Gibi alintilari, bende yer etti.Beckett, kisa romanin onemli bir parcasi. Benim hayatimda da izi olan “Godot” sanki bir kahramani. Bu da hostu.Biraz bugunun Turkiye’si, biraz dunun Osmanlisi, cokca memleketin ruhu uzerine kafa yoranlariniza gonulden tavsiyeIc hesaplasmalar, “iskalananlar”Eline saglik, sevgili Selcuk Amca…
Aliye Teyzem benden hic bir sey direkt istemedi.
Her hafta duzenli arardim..
Son aradigimda, kalorifer/soba gibi sozlerle, benden bir miktar para istedi.
Bayramda bir daha aradigimda vefat etmisti…
Can Sezai abim sag olsun, o katkiyi iletmisti.
Komsusu Menekse ablaya “kefen param” demis.
Nur icinde yat, canim Aliye Teyze’cigim benim.
Her gunum, benimlesin.
23 Haziran 2019.
O gece oglumla Kapadia’nin “Diego Maradona” adli filmine gittik. “Belgesel”
Cikisinda su satirlari yazmisim.
Son cumlemin hala arkasindayim.
————-
“Diego Maradona” adini bosuna secmemis, filmin yonetmeni Kapadia.
Bu deha da sadece “doga” ile basarmiyor bazi seyleri.
1985-1989 arasi dunyayi tamamen fethederken, acaip yaslandigi Signorini adli kisisel antrenmancisi, danismani, dostu var.
Filmde belki Maradona’dan cok konusuyor.
Bir yeri diyor ki: “Diego kirilgan, duygusal, ailesine cok bagli bir cocuk… Maradona ise 15 yasindan beri dunyanin tanidigi, zayiflik gosteremeyecek kisi. Diego ile dunyanin sonuna giderim. Maradona ile suradan suraya adim atmam.
Bunu yuzune de soyledim. O da bana ‘dogru ama o zaman gecekondumdan cikamazdim’ da dedi.”
(O tuvaleti olmayan evi, kanalizasyonu olmayan sokagi da gosteriyor 1960’lardan, film)
Maradona kendi sesi ile ekliyor: “Italyan Ligi cok fiziksel ve sertti. Adapte olmaya karar verdim. Hizimi ve gucumu cok arttirirsam, teknigim biraz etkilenirdi. Benim icin sporda daima once teknik. Denge ile guc bindirdim ama.” (Felsefem demeye gerek var mi?)
Kapadia, cok etkilendigim Senna’nin da yonetmeni.
Hic bir yerde olmayan, 20-30 senelik bant kayitlarini olumsuzlestirmesi sirri.
Senna olumunden bir gun once, doktoruna “gel, balik tutalim Rio’da diyorsun. Ama gercek hayat kacamam” diyor
Bu filmde de, Maradona’nin Dunya Kupasi kazandigi an annesiyle yaptigi telefon konusmasi: “Beni bu gece dunyanin en mutlu, gururlu annesi yaptin”
Film baslamadan Deniz’e “Napoli belki daha da onemli” dedim.
Anlasilan Diego icin de oyle. O fakir sehri, en tepeye tasimasi onun icin daha da gurur.
Ilk Napoli maci ilk atak. Karsisinda unlu sag bek Briegel. Deplasmanda. Calimi basiyor. Sonra Briegel ezerek aliyor. Spiker: “Bakin, Briegel ne guclu.” Maradona yerden kalkiyor. 1.90’lik adama omuz atiyor. Topu geri aliyor. Belini kiriyor.
Her seyin ozeti.
Film, Diego’nun ilk senesi Napoli icin acilan pankartlar, soylenen sarkilarla dolu:
“Bu ulkenin Afrika’sisiniz… Yikanmiyorsunuz… kolera sizsiniz”
O takimi zirveye tasiyor.
Ve Dunya Kupasi, o sehir Italya’yi maglup edince, tum sehir aleyhine donuyor.
Kokain, Mafya kucagina dusme artiyor.
Ve o Diego, resmen Tanri oldugu yerden, karisi ile tek basina ayriliyor. Havaalanina kimse gelmiyor.
Dunya tarihinin en buyuk topcusunu, 84 Barca sonrasi, Napoli disinda isteyen bir kulup daha yok.
Hayat dersleri
Bin eksisi arasi, yasak iliskiden dogma oglunu 2016’ya dek kabul etmemesi en buyugu.
Siyasi yanlari, solculugu, Kuba, Kirshner iliskileri hic yok
Messi hic yok.
Ikisi de eksi.
Dunya Kupasi D Final 2-2 oluyor… dakika 81. “Bizim takima baktim. Herkes yikilmis. Alman defansina baktim. Herkes yorgun… Dunyanin en buyuk maci, ulken icin 10 numara isen, topu ayagina dakika 86 isteyeceksin!!” (Duy Messsiiii)
Ve 33 sene once atilmis, dunyanin en guzel golunun (Ingiltere’ye karsi) anlatimi. Bizzat Arjantin spikerinden: “The genius of world football is coming from the right flank.” Aynen boyle diyebilmis adam. 3-5 saniye once
O Finale cikmadan, Maradona arkadaslarini topluyor: “Almanlar kendilerini bizden ustun goruyor. Korkacagimizi saniyorlar. Cikin. Savasin”
Yazmasi ayri. Izlemesi ayri. Yapmasi cok ayri
Filmin eksik kalan yanlari var.
Diego’nun bir “melek” olmadigi ve cok karanlik yanlari en malum klise.
Ama oglum ile omuz omuza seyretmek olaganustu. Ve bir yuzyil sonra o Diego hala anilacak.
💙
“
Huzur icinde uyu, Dedecigim.
“Secimlerini hep begendim,” derdi. Basak’i cok severdi. Torunlarini kucagina aldi.
Bana sicakligi, dogruyu, bilgeligi hatirlatiyor.
Dogum gunun kutlu olsun. ❤️🙏🏻
