Gozlerimin doldugu ilk an. Episode 4. Ilk sampiyonlugunu kazandigi an.
Written on April 28, 2020 by ozan
Gozlerimin doldugu ilk an. Episode 4. Ilk sampiyonlugunu kazandigi an.
Insan nerede oldugunu dahi hatirliyor. Bir Boston bahar aksami. Nazim’larin evi. Ben, Nazim, Rusen, Murat… Ali’yi aramistim. O gece de aglamistim.
Orada spor mpor hikaye; insanin yasaminin bir parcasi haline geliyor.
Dorduncu bolumun, onemli parcalarindan biri “the triangle.” Phil Jackson’in kizilderili felsefesine vb duskunlugu guzel ayrintilar.
Jordan’in, Doug Collins’in gonderilmesine ses cikarmamasi, ilginc ayrinti.
Sonra tabii ki, Pistons’in “el sikmamasi.” Bir sene once kaybetmis, Michael Jordan, televizyonlara aninda konusurken dahi ne kadar daha olgun.
Ya da, sampiyonlugu kaybettiginde Magic.
Isiah’in (ki Jordan sevmese de, sempati duymaya calisirdim) 30 sene gectikten sonra hala savunmaya calismasi, cok “cig.”
Bolumun sonlarinda yine 97-98 tansiyonlarina donuyoruz. Krause’un o donem o kadar guc kullanabilmesi inanilmaz. Ama Jordan’in, daha sezon basi belli oldugu halde, Jackson vs Pippen’in gidecek olmasina daha fazla isyan etmemesi de
Patron Reinsdorf, yeniden yapilandirma dedigi seyi belki 2-3 sene erken baslatiyor ve 30 senedir de hala kaybediyor. 🙏🏻
En “rekabetci vb” takilsa da; Jordan’in bugun Pistons’in el sikmama hareketine hala bozulurken, “it’s just a fvcking game” patlatmasi da can
