EL. OMUZ
Written on August 30, 2021 by admin
Posted by mobile phone:
EL. OMUZ.
Yaz sabahinin ilk isiklari odamiza vuruyordu.
Canim kizim, usulca yanimiza sokuldu.
Varligi dahi, insanin kaygilarini, uzuntulerini, ustunden gelemediklerini yeniveriyor.
Annesine sarildi. Hem uyku, hem sevgi.
Derken omuzumda, o hala ufak elini hissettim. Parmaklarini
Canim kizim, omrunun ilk gunu oldugu gibi, parmaklarimi sikti.
Bir iki gun ileri saralim.
Bitez sahili, aksam yemegimize yuruyoruz.
Tipki benim cocuklugumda oldugu gibi.
Deniz, yine hararetle “Fantasy League” oyununu anlatiyor.
Gecen sene, benim “son giris saatini unutma” telkinlerimle, kazandi.
Simdi ana konu!
“Michael Jordan gibi 3 peat yapacagim.. sonra ara verip, donecegim”
Dayanamadan, espri yaptim… “Jordan’in birakma sebebi, babasinin olumu idi!!”
Teenager oglum oyle her an sevgisini belli etmez.
Kolunu omzuma atti. Saglam saglam sarildi.
“Sana bir sey olmaz”
Zeynep’in parmagi, Deniz’imin kolu
Hepsinin mimari canim Basak’im
Sevginin koku.
Iyi ki varsin, birtanem
