Ben Milli Takim icin, bu sabah ogluma “direkt gidiyoruz.. Fransa ile de oynamiyoruz” dedigimde yuzune yayilan gulumsemeden dolayi seviniyorum.
Written on October 14, 2015 by ozan
Ben Milli Takim icin, bu sabah ogluma “direkt gidiyoruz.. Fransa ile de oynamiyoruz” dedigimde yuzune yayilan gulumsemeden dolayi seviniyorum.
Biliyorum hic kolay degil… ama o masumiyeti korumaya calisiyorum.
“I want to live in Turkey in some part of my life” dediginde… hatta arada bunu “Ingiliz Kemal” Turkcesi ile soylediginde icimin kabarmasi, aydinlanmasi gibi.
Ona bu “hissi” gecirmeye calisiyorum.. Hicbir zorlama olmadan.
Dun mac bitimi ogrendim.. Sevinc sonrasi fark ettim.
Mac oncesi, saygi durusuna tribunlerden “islik ve tekbirli” karsilik verilmis.
Bizim Glasgow maci baslamadan da etrafimizda tekbir getirildi.
Iki dakika sonra da, “Mustafa Kemal’in askerleriyiz….” Ve “Dag basini duman almis” geldi!!
Belki boyle bir “kafa karisikligi.”
Hayatim boyunca o “islikli karsiliklarin” (kaybettiklerimiz icin saygi durusuna “karsi”) sembolize ettigi seylerin karsisinda olacagim.
“Susmadan,” ….
Ama yine de hayatim boyunca da, Turkiye’miz icin ufak, buyuk kucuk gelismelerde Deniz’imin bu sabahki yuzunun isildamasini hatirlayacagim.
Bunun da yaninda olacagim!
Yine “susmadan.”
