Written on
July 28, 2016
by
ozan
Aradan sekiz gun gecmisken, cevrem ve sosyal medyadaki “ben de boyle dusunmustum.. Ama simdi uzuluyorum. Ozur diliyorum” diyememek uzerine birseyler yazmak istedim.
Cabukca.. Once “koprude tanklar”a inanamayan cok oldu, “tiyatro, boyle darbe mi olur” dendi.. Kimimiz “her turlu darbeye karsiyiz” yazdik.. Azinlikta kaldik..
Tehlike dindi diye sabaha karsi uyandik.. Babamiz, Parlamento bombalanmasi, ustunden F16 gecerken titreyen kizkardes anlatiyordu.
Halbuki, sosyal medya “kafa kestiler” histerisi vardi. Yalan cikti..
Bu kez, “biliyorlarmis da mahsus birsey yapmadilar” dediler.. “Yanildim” diyememek icin dostun, dosta “kustugu” oldu..
Ertesi gunler anlasildi ki, yaverler dahi hainmis. Genelkurmay Baskani kafasina silah dayanmis..
Benim gibi Erdogan hala kisla diyor diye elestirilebilir, “darbeye de idama da karsiyim” denilebilir.
Ama once izan, vicdan, ozelestiri. “Gurur”lara dokunmasin bu kadar.
Posted in Genel, Siyaset, Güncel, Yaşam & Sanat | Comment Now!
Written on
January 4, 2016
by
ozan
Benim icin de “kasvetli” bir senenin ardindan, yine de beyazin guzelliginde yeni yil umutlari.. Dedecigimin kazagi.
Yasimiz geregi belki ama bu sene kayiplarim elbette cok uzdu.. Dedemi ve babaannemi alti ay icinde kaybettim. Bununla sarsildim. Bunun babacigimi, yakinlarimi uzmesine uzuldum.
Bizler icin kiymetli yaz tatilime baslayacagim gece, sevgili Kerem Dalbudak’in vefatiyla sarsildim.
Isimi elimden geldigince en iyi yapmaya devam.. Ama bizim sektorun her kiyisinda artik “daha yesil cimen”i bulmak daha zor. Yine de meritokrasi pesinde, musteri/dostlarimin ovgusunu duymak bana huzur veriyor.
Ulkem, canim ulkem.. Hatta gezegenimiz. Cok karisik, cok zorlu. “Oteki” duygusunun, karsitliginin iyice galip geldigi, karanlik zamanlar. Yarin sabah birseylerin degiseceginden umutlu olmak cok zor.
Akdeniz’in derinliklerinde, Guneydogumuzda onca yavru ceseti varken iyimser olabilmek zor.
Anacigimin hastaligi ile bogustugumuz 2008′den beri belki en bu duygularla girdigim yilbasi.
Ama ben yilbasilarini severim.. Boylesine cennetlik beyazlikla girince ayri severim.
Cok sukur, “cekirdek” ailem, bizler iyiyiz. Saglikliyiz. Biriz. Bu herseyden, herseyden onemli.
Babam, dedecigimin esyalarini ayirirken bana da iki kravatini ve hala giyebilecegim bir kazagini secmis.
Iste o kazak, o insan bizim yolumuz. Kendimce hep “dogru”yu yapmak.. Dostlarimi, kardeslerimi birlestirmeye calismak. Aileme, cevreme elimden geldigince daima “beraber yasayabilmenin” isiklarini gostermek.
Ananeme de dun bahsettim.
Dedemin kazagi ustumde.
Elim, omuzunuzda.
Iyi seneler!
Posted in Genel, Güncel, Yaşam & Sanat | Comment Now!
Written on
December 8, 2015
by
ozan
Trump ya da Le Pen ya da Wilders’larin soylemlerine “ama” derken, sunu gozden kaciriyoruz..
“Trump soyle boyle ama fasist degil.. Oy verene oynuyor.”
“Le Pen, zaten Paris trajedisine tepki.”
“Wilders’a kizmayin.. Avrupali degiliz ki..”
Le Pen’lerin, Wilders’larin ulkelerinin yillarca somurdukleri Musluman ulkelere dahi girmeden.
“Political economy” ile ilgili isek, sadece Draghi’lerin, Bernankelerin “QE/ekstra para basmasi” ile bu islerin duzelmeyecegini gormeliyiz.
Amerika’da “merkez sag,” gelir dagilimini duzeltecek.. Ya da bunu da gectim herseyi Merkez Bankalarina bindirmeyecek, turlu vergi duzenlemesine ya da “butce” harcamasina karsi..
Avrupa’da Merkel nihayet “austerity,”i zayiflatti.. Belki o yuzden Draghi’ye yesil isik vermedi.
Ama Paris’inde, Londra’sinda geride birakilmislar, uzerine yatirim yapilmamislar Musluman agirlikli ise, bu sadece “din” meselesi mi?
Yoksa sosyal bir mesele mi?
Bunlar uzerine yazip cizenlere kulak verilmemeli mi?
Musluman “ilimlilar” aynaya baksin, tamam ama..
Inansak, inanmasak, kendi “kulturumuzu” bu denli itmeden, asil Bati’nin ikiyuzluluklerini, hortlayan “irkcilik,” “fasistlik,” “adini ne koyarsan koy, otekini hic yerine koyma” egilimlerini dobra dobra tartismaliyiz.
Dunyali olmak, bunu gerektirir.
“Kraldan kralcilik,” yerine.
Posted in Genel, Siyaset, Güncel, Yaşam & Sanat | Comment Now!
Written on
October 14, 2015
by
ozan
Ben Milli Takim icin, bu sabah ogluma “direkt gidiyoruz.. Fransa ile de oynamiyoruz” dedigimde yuzune yayilan gulumsemeden dolayi seviniyorum.
Biliyorum hic kolay degil… ama o masumiyeti korumaya calisiyorum.
“I want to live in Turkey in some part of my life” dediginde… hatta arada bunu “Ingiliz Kemal” Turkcesi ile soylediginde icimin kabarmasi, aydinlanmasi gibi.
Ona bu “hissi” gecirmeye calisiyorum.. Hicbir zorlama olmadan.
Dun mac bitimi ogrendim.. Sevinc sonrasi fark ettim.
Mac oncesi, saygi durusuna tribunlerden “islik ve tekbirli” karsilik verilmis.
Bizim Glasgow maci baslamadan da etrafimizda tekbir getirildi.
Iki dakika sonra da, “Mustafa Kemal’in askerleriyiz….” Ve “Dag basini duman almis” geldi!!
Belki boyle bir “kafa karisikligi.”
Hayatim boyunca o “islikli karsiliklarin” (kaybettiklerimiz icin saygi durusuna “karsi”) sembolize ettigi seylerin karsisinda olacagim.
“Susmadan,” ….
Ama yine de hayatim boyunca da, Turkiye’miz icin ufak, buyuk kucuk gelismelerde Deniz’imin bu sabahki yuzunun isildamasini hatirlayacagim.
Bunun da yaninda olacagim!
Yine “susmadan.”
Posted in Genel, Spor, Güncel, Yaşam & Sanat | Comment Now!
Written on
October 13, 2015
by
ozan
Angela Merkel’in bu hafta sonu ulkemizi ziyaret edecek olmasi beni yalinca mutlu etti.
Elbette Suriye gocmen politikasi/krizi yuzunden bize ihtiyaclari buyuk ama..
Bu ve turlu sinik olasi gorus bir yana, Merkel su anda uzak ara dunyanin en (tek?) basarili Bati lideri. Ve su gunler, su an “yalniz” olmadigimizi hissetmeye ihtiyacimiz var.
Memleket olarak!
Danke, tesekkurler Frau Number 1! 💥🙏👏
Posted in Genel, Siyaset, Güncel, Yaşam & Sanat | Comment Now!
Written on
October 8, 2015
by
ozan
Adi, Mikhail diye okunuyor.
Astim krizi ile kaybettik Agustos… evet, bu devir… Londra’da hastanede.
Yazin, ailesine saygimdan, icimden oyle geldiginden, paylasmamistim sanirim.
Deniz’lerin senesinin, satranc sampiyonu idi. Gercek anlamda “kind,” iyi bir cocuktu.
Yahudi oldugu halde, okula yakin kilisede yapildi.
Arkadaslari sarkilar soylediler. Onu andilar.
Uzatmayacagim.
Iki an var… Birincisi, gozlerimle oglumu aradim.. Ogretmeninin yaninda mi, nerede diye..
Bir an, daha toren baslamadan goz goze geldik.
Onun da bizi “aradigini” fark ettim.
Ingilizcedeki tam anlamiyla, “we locked our eyes to each other.”
Orada onu icime sokmak istedim. Ve uzaktan sarildim.
Cok iyi biliyorum. O duyguyu aldi.
“Baba is always alongside me.”
“Alongside.”
Bir de, torenin sonu.
Mikhail’in en sevdigi sarkiyi soylememiz icin ayaga kalkmamizi istediler.
“Imagine.”
The John Lennon song.
Yillar oncesine gittim… Keyifli bir Cuma aksami yemegi. Basak’in bir arkadasinin (simdi tarih olmus!) filozof sevgilisi, bu sarki ile dalga gecmisti.
“Cynic” ve skeptic oldugundan.
Karakterim disi birsey yapmis ve o aksam, cocuga cok karsi cikmamistim.
Tum kilise, gozler yasli, 9 yasinda kaybettigimiz Mikhail’in en sevdigi sarkiyi soylerken…
O tip insanlara karsi, -hicbir zaman- sessiz kalmayacagima, kucuk Kasparov Mikhail’imize soz verdim.
Cikista da ogluma cok siki sarildim.
“Count your age by friends, not years. Count your life by smiles, not tears.”
_John Lennon
Nur icinde yat, sevgili Michael Uriely.
Posted in Genel, Güncel, Yaşam & Sanat | Comment Now!
Written on
September 14, 2015
by
ozan
Call it “mental,” call it the fact that Novak almost has no weaknesses to attack.. It just somehow falls short.
Obviously, it would be quite different if it wasn’t for the little matter of 6 years age difference.. But that’s no excuse.
Sigh.. :((
Posted in Spor, Yaşam & Sanat | Comment Now!
Written on
September 7, 2015
by
ozan
Sevgili babaannemi kaybettigimiz haberi biraz once geldi. “Kurtuldu.” Nur icinde yatsin.
Allah rahmet eylesin.
Dedecigimin yaninda huzur bulsun.
Bir, iki senedir artik cok hastaydi.
Dedemin kederi sirasinda, ellerini tutup konustugumda biraz da ona veda ettigimi biliyordum.
Saglikli gunlerimiz, daha benim ilkbaharim cok “canli” bir anim var onunla.
Aktur’da acilirsin.. Birinci ip.. Ikinci ip.
Ilk ipi gozune kestirmisti.
Ikinci ipe, benim ikna etmemle, usul usul ama huzur icinde gittik.
Hayat da oyle bir “omuz omuza”lik benim icin.
Bayrak ben de.
Elleri titreye titreye “seni cok severim,” demisti o son gorusum.
Sonsuza dek karsilikli, babaannecigim.
Posted in Yaşam & Sanat | Comment Now!
Written on
June 8, 2015
by
ozan
Canim Teyzem, yillar once milletvekili secilecegi sandigini, ustune oturarak korumus… Mesela!
Oy ve Otesi ise, bir sivil akim, etkin guc yaratarak.. Helal olsun!
Sonuca cok mutluyum, yazdim ettim, ve bunlar daha ilk adimlar da…
Sandiklari kirmadan basardigimiz icin de cok mutluyum.
Yerel secimde, Ankara’da sabaha karsi baskin sayim!! yapan Ala’lar da bu kez ulke genelini engelleyemedi.
Guzel sagduyulu memleketim.
Posted in Siyaset | Comment Now!
Written on
May 1, 2015
by
ozan
Kendiliginden opucuk kondurup..
“You are the best father in the world,” dedi.
O gulumsemesi ile
“Dad” de degil. Father.
Herseye bedel.
Ve hersey onlar icin.
Tekrar gunaydin.
Posted in Genel, Güncel, Yaşam & Sanat | Comment Now!
